Ecologisch winkelen is eng

Na het zien van de reportage van Zembla Sjoemelen met vlees besluiten mijn vriendin en ik om geen vlees meer bij de Albert Heijn te kopen.

Vanavond wil ik pasta maken met kip. Ik loop met mijn tas vol reguliere boodschappen, van de AH, naar de EkoPlaza. Ik schaam me al kapot dat ik daar kom met mijn blauwe plastic tas vol stoute producten, maar soit, ik heb de beste bedoelingen. De kipfilet, dus. Achtentwintig negenentachtig de kilo. Voor twee ons moet ik bijna zeven euro afrekenen. De moed zakt me in de schoenen. Het fileetje kijkt me hoopvol aan, maar mijn plannen ermee zijn van zo’n eenvoud — beetje groente, veel pesto en crème fraîche — dat ik het bedrag ervoor niet wil opbrengen.

Om niet zonder lege handen te staan pak ik een zak ekochips en drentel naar de kassa. De pinautomaat hapert, geen Triodospas, maar laat me gaan. Verantwoord boodschappendoen is slecht voor het hart; ik ga maar weer voor het comfort van de plofkip, volgende keer.